به نقل از «ایسنا»

یادمان نرود که عالَم محضر خداست؛ نه سایت‌ها و دوربین‌ها

تاریخ انتشار: ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۹۳۱۱۸

مسعود اطیابی که سال گذشته فیلمساز پرفروش سینما بود و این روزها مشغول کارهای فنی یک فیلم سینمایی و برنامه‌ریزی برای ساخت یک سریال در شبکه نمایش خانگی است، از برخی رفتارهای نادرست در جامعه که سبب وهن فریضه امر به معروف می‌شود، انتقاد کرد و گفت:‌ گاهی اتفاق‌هایی رخ می‌دهد که به نظر می‌رسد انگار عالم، محضر خدا نیست، بلکه محضر سایت‌ها و دوربین‌هاست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این کارگردان سینما که سال گذشته فیلم‌های «انفرادی» و «بخارست» او در صدر جدول فروش سینما بودند و سال ۱۴۰۰ هم فیلم «دینامیت» را روی پرده داشت و به تازگی فیلمبرداری کمدی «هتل» را به پایان رسانده است، در گفت‌وگویی با ایسنا در پاسخ به اینکه آیا طبق نظر برخی اهالی سینما باید از سیطره فیلم‌های کمدی بر چرخه تولید و اکران سینما نگران بود؟ بیان کرد: به نظرم از سیطره هیچ ژانری نباید نگران بود چون مردم فیلم خوب را از هر ژانری که باشد، برای تماشا انتخاب می‌کنند و الان هر فیلمی که حال مردم را خوب کند مورد استقبال قرار می‌گیرد.

وی ادامه داد:‌ برای تولید فیلم باید شرایط روحی مردم را در نظر بگیریم که البته در این زمینه دو دیدگاه وجود دارد؛ وقتی با بعضی بازیگران و همکارانم در این مورد صحبت می‌کنم، عده‌ای معتقدند چون حال مردم خوب نیست، بهتر است کار مفرح نکنیم و همین فضا را نگه داریم؛ برخی دیگر هم معتقدند به دلیل اینکه حال مردم خوب نیست باید فیلم مفرح ساخته شود، در حالی که سوال مهم این است که وقتی حال مردم خوب نیست، چه باید کرد؟

او افزود: من جزو گروهی هستم که معتقدم باید به سهم خودم کاری انجام دهم تا حال مردم بهتر شود و باید به سمت کاری رفت که آرامش بیشتری به مردم بدهد و امکان برون رفت آن‌ها را از شرایط بیشتر مهیا کند. در این بین حتماً مردم نیاز خود را تشخیص می‌دهند ولی ما هم باید مواد آن را تأمین کنیم.

در میان فیلم‌های کمدی نیز، مردم فقط فیلم‌هایی را که حال‌شان را خوب کند انتخاب می‌کنند نه آثاری که به سمت ابتذال می‌رود یا بدآموزی دارد مثل برخی برنامه‌های تلویزیونی که رویکرد آن‌ها سبب دلزدگی می‌شود، متاسفانه در رسانه ملی گاهی برنامه‌هایی را می‌بینیم که سبب ترس مردم از یکدیگر می‌شود و تقوای واقعی را رواج نمی‌دهد.

اطیابی درباره تفاوت قابل توجه میزان فروش فیلم‌های روی پرده و اینکه برخی «فسیل» را یک اتفاق می‌دانند و و آیامی‌توان باز هم انتظار فروش ۱۰۰ میلیاردی را برای فیلم‌ها داشت؟ گفت: ما باید توقع فروش بیش از ۱۰۰ میلیارد تومان را داشته باشیم، البته نه به این معنا که همه فیلم‌ها صد میلیارد تومان بلیت بفروشند چون شرایط رقابت و نمایش آن‌ها فرق دارد. به نظرم «فسیل» بیش از آنکه یک اتفاق باشد،   یک "اتفاق" را با رعایت استانداردهایی رقم زده است؛ یعنی تهیه‌کننده و کارگردان و فضای تبلیغاتی فیلم دست به دست هم دادند تا فیلمی ارائه شود که وقتی مردم از سالن بیرون می‌آیند احساس نشاط کنند.

کارگردان فیلم‌های «تگزاس ۱ و ۲» درباره ممیزی‌ بر فیلم‌ها که خودش در فیلم «دینامیت» هم تجربه کرده گفت: در یکی دو سال اخیر با ممیزی‌هایی مشابه آنچه بر «دینامیت» و «انفرادی» اعمال شد، مواجه نشدم و به نظرم شرایط گفت‌وگو بهتر شده؛ البته نه اینکه به طور کامل راضی باشم ولی همین که امکان گفت‌وگو وجود دارد خوب است. در مورد فیلم «بخارست» نکاتی برای ممیزی اعمال شده بود که پس از صحبت‌ کردن، توانستم توجیه کنم و در آخر ممیزی‌هایی که دوست نداشته باشم، به کمتر از یک دقیقه رسید. من هنوز هم بر این باورم که سانسور و نگه داشتن فیلم «دینامیت» اشتباه بود و اگر دوستانی که نگاه امر به معروف دارند، این فیلم را ببینند متوجه می‌شوند که محصول رفتار نادرست و غیرخدایی نسبت به امر به معروف چقدر می‌تواند موجب وهن این فریضه شود. ما اتفاق‌هایی مثل پرتاب کاسه ماست را داشتیم یا روحانیونی که از ترس دوربین‌ها و سایت‌ها نگران حضور یا ایستادن اتفاقی، نزد دخترانی با حجاب کمرنگ هستند. همین‌ها سبب شده که به نظر برسد انگار عالم، محضر خدا نیست، بلکه محضر سایت‌ها و دوربین‌هاست! یادمان رفته کائنات به دوربین‌های مدار بسته دیگری مجهز است. رفتار یک فرد متشرع رفتاری است با رعایت تقوای الهی، نه تقوای دوربین مداربسته، و ما این‌ها را در فیلم (دینامیت) گفتیم در حالی که خیلی‌ها به جای اینکه این حرف‌ها را بشنوند و تحلیل کنند، به فیلم حمله کردند.

اطیابی در پاسخ به اینکه آیا این بهتر شدن فضا برای گفت‌وگو فقط برای فیلم‌های کمدی است، چرا که کمبود تنوع ژانر در اکران و تولید، فضای دیگری را نشان می‌دهد، بیان کرد: در حال حاضر فیلم‌های خوب غیرکمدی مثل «ملاقات خصوصی» و «جنگ جهانی سوم» هم روی پرده هستند و فروش خوبی دارند در حالی که فیلم «جنگ جهانی سوم» قاچاق شده بود ولی همچنان بیننده دارد؛ مثل دونده‌ای که در حین دویدن پایش شکسته اما هنوز به مبارزه ادامه می‌دهد. من توصیه می‌کنم کسانی که نسخه قاچاق این فیلم را دیده‌اند، یک بار دیگر بلیت بخرند و روی پرده سینما آن را تماشا کنند تا حقوق سازندگان فیلم زیرپا گذاشته نشود. اگر این فیلم قاچاق نشده بود می‌توانست فروش چند برابری داشته باشد و باید بپذیریم که اگر فیلم غیرکمدی با استانداردهای رعایت شده، ساخته شود و بدآموزی هم نداشته باشد به فروش نسبی خوب می‌رسد.

او که از مدتی قبل متقاضی دریافت پروانه ساخت فیلمی به نام «بمب» به تهیه‌کنندگی علی طلوعی شده است، در ادامه درباره افزایش تقاضای فیلمسازان برای گرفتن پروانه ساخت فیلم کمدی گفت: اینجا دیگر موضوع سرمایه‌گذاری را باید در نظر گرفت چون سرمایه‌گذار بیشتر به این فکر می‌کند که چه ژانری موفق‌تر از بقیه است. البته یک نکته مثبت این است که فیلم‌های قوی در هر شرایطی با اقبال بیشتری مواجه می‌شوند و فکر می‌کنم با شرایط فعلی اتفاق بدی رخ نخواهد داد چون هر چه رونقِ تولید بیشتر باشد برای سینما بهتر است اما این را هم در نظر بگیریم که یک فیلم کمدی صرفاً بخاطر کمدی بودنش موفق نمی‌شود و اتفاقا شکست در فیلم‌های کمدی خیلی جدی‌تر است و فیلم‌های اجتماعی کمتر شکست می‌خورند.

اطیابی در پایان در پاسخ به اینکه آیا قصد ندارد یک فیلم غیرکمدی بسازد؟ گفت: دوستان بیشتر پیشنهاد ساخت کمدی را مطرح می‌کنند ولی قصد ساخت یک سریال غیرکمدی برای شبکه نمایش خانگی را دارم و برنامه‌ام این است که در سینما هم بسازم اما فعلا تعهداتی دارم که باید به سرانجام برسند. واقعیت این است که در حال حاضر بیش از هر چیز باید به جامعه نگاه کرد تا ببینیم نیاز مردم چیست. در این قسمت کار بیشتری از عهده من بر می‌آید. در «هتل» هم که فیلمبرداری آن تمام شده، فضای طنز متفاوتی را نسبت به دیگر فیلم‌هایم خواهید دید که فکر می‌کنم نظر مردم را جلب خواهد کرد.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: مسعود اطیابی امر به معروف و نهي از منكر دفاع مقدس دهه كرامت دبيركل مجمع تقريب مذاهب نمایشگاه کتاب ۱۴۰۲ ایتالیا جمشيد هاشم پور رضا كيانيان نمایشگاه کتاب ۱۴۰۲ دفاع مقدس دهه كرامت فیلم های کمدی دوربین ها روی پرده حال مردم سایت ها فیلم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۹۳۱۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا هیچ وقت یادمان نمی ماند درِ خانه را قفل کرده ایم یا نه؟

دانشمندان یک قدم به درک اینکه چرا بعضی چیزها را به خاطر می سپاریم و برخی دیگر را فراموش می کنیم، نزدیک تر شده اند.

به گزارش روزیاتو، محققان دانشگاه رایس ِ آمریکا دست به پژوهشی زدند که نشان داد ما برخی جنبه های یک تجربه همچون شرایط کلی را به جای جزئیات کوچک تر به خاطر می سپاریم.

به همین دلیل است که احتمال فراموش کردن تجربه های جزئی تر و پیش پا افتاده تری مانند قفل کردن یا نکردن در ِ خانه، بیشتر است.

برای درک بهتر نحوه ی عملکرد حافظه ی انسان، محققان دانشگاه رایس تصاویری را به شرکت کنندگان پژوهش خود نشان دادند.

در این آزمایش حافظه، برخی از تصاویری که برای شرکت کنندگان به نمایش درمی آمدند، تکراری و برخی دیگر جدید بودند.

برخی تصاویر شباهت زیادی به یکدیگر داشتند، اما در برخی دیگر تشخیص تفاوت های آن ها از یکدیگر دشوارتر بود. هدف از نمایش تصاویر مشابه، مختل کردن حافظه با شبیه سازی تجربیات پیش پا افتاده ای بود که روزانه داریم، مانند قفل کردن در ِ خانه.

محققان پی بردند که به یاد ماندنی ترین تصاویر که احتمال به خاطر سپردن آن ها توسط شرکت کنندگان بیشتر بود، تصاویری رنگارنگ با حضور افرادی در عکس بودند. به عبارت دیگر، تصاویری که شلوغ و بی نظم نبودند، فراموش نشدنی تر بودند.

گرچه شرکت کنندگان به یادماندنی ترین تصاویر را به درستی به یاد آورده بودند، اما اثر آن بعد از ۲۴ ساعت از میان رفت. این به ویژه درمورد به یاد آوردن تجربیات مثبت صدق می کرد، امری که نشان داد این دست تجربیات در ابتدا به یاد می مانند، اما بیشتر مستعد فراموش شدن هستند.

گرچه معمولاً تصور این است که احساسات می توانند فرآیند پردازش حافظه را بهبود بخشند، اما انسان ها اغلب جنبه ی اصلی یک تجربه یا به عبارتی دیگر «مخلص کلام» را به یاد می آورند، نه جزئیات اضافی را. به گفته ی محققان، گذشت زمان اغلب این موضوع را تشدید می کند.

برای مثال، اگر سعی کنیم که به خاطر آوریم در سال گذشته چه کارهایی انجام دادیم، احتمالاً کارهای زیاد و مختلفی را به خاطر می آوریم. با این حال، احتمالاً تنها برخی از این خاطرات را با جزئیات زیاد به خاطر می آوریم. ممکن است به یاد بیاوریم که به سفر رفته بودیم، اما احتمالاً یادمان نمی آید که در هر روز ِ سفر چه فعالیت هایی انجام داده بودیم.

نتایج این پژوهش نشان داد محتوای احساسی، مدت زمان گذشته یک تجربه و ویژگی های ادراکی حافظه، همگی در به خاطر آوردن یا نیاوردن جزئیات یک اتفاق تأثیرگذارند.

به گفته ی محققان دانشگاه رایس، این پژوهش نشان داد که تجربیاتی که برای یک شخص فراموش نشدنی هستند، مثل جشن تولد، مرگ عزیزان و غیره، به احتمال زیاد برای یک شخص دیگر هم فراموش نشدنی هستند. این ها اغلب تجربیات مثبت یا منفی هستند.

این محقان می گویند ما اغلب تصور می کنیم که خاطرات احساسی بهتر به خاطر سپرده می شوند، اما در حقیقت این ویژگی های اصلی یک خاطره است که به خاطر سپرده می شود، اما جزئیات آن ممکن است فراموش شوند.

یکی از دلایل اینکه ما نمی توانیم همه ی تجربیات مان را به خاطر آوریم این است که مغز ما ظرفیت محدودی دارد.

به گفته ی محققان، مغز ما احتمالاً نمی تواند هر چه که تجربه می کنیم را به خاطر بسپارد و به همین دلیل مجبور هستیم اندکی از اطلاعاتی که مهم نیستند را به شکل انتخابی فراموش کنیم.

کانال عصر ایران در تلگرام